Ik hou nu al van Suri....
Blijf op de hoogte en volg Janine
16 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo
De eerste week is ingegaan en ik heb het nu al reuze naar mijn zin. De groep groeit met de dag naar elkaar toe en iedereen geniet van het leven in Paramaribo. Het is echt bizar hoe snel ik wen aan het leven hier. Het klinkt misschien raar, maar ik voel me echt thuis hier. Van de week hadden we het er nog over. We moeten stage lopen en opdrachten maken, maar verder moeten we niks. Geen verplichtingen, geen druk en al helemaal geen haast. Weet je wel niet hoe lekker dat is? Of zit ik jullie nu jaloers te maken?
Zondag hebben we een dienst in de Engelstalige kerk gevolgd. De dienst was te volgen en de boodschap was mooi. Maar toch moet ik wel wennen aan de manier waarop de dienst wordt ingevuld. In Nederland zijn de diensten altijd gestructureerd en de invulling is hetzelfde. Hier beginnen ze vaak een kwartier later, want nog niet iedereen is er. Haha, dat is nou typisch Suriname. Na de kerkdienst hebben we familie Bijkerk ontmoet en hebben we gezellig wat gedronken, gegeten en muziek gemaakt. Het gezin is gastvrij en vol van het Evangelie. De familie heeft ons veel verteld over het land, leven, werk en de culturele gewoonten van de bevolking. Dat geeft toch wel een fijn gevoel, vooral omdat onze stageperiode steeds dichterbij komt.
Maandag zijn Elise en ik samen op de fiets naar het ziekenhuis gegaan. De weg er naartoe was één grote grap. Mijn band was lek gegaan en de ketting van Elise viel eraf. Dus ik elke keer pompen en Elise de kettingkast slopen, zodat de ketting weer terug geplaatst kon worden. Pff en dan die brandende zon op je, dat is echt te warm. Toen we bij het ziekenhuis aankwamen werden we gelijk aangesproken. Twee Hollandse kaaskoppen komen zo het terrein op scheuren, maar dat mocht blijkbaar niet. Afstappen!! Ik dacht oke, rustig maar meneer. Uiteraard hebben we geluisterd naar die beste meneer. En zijn we op zoek gegaan naar de hoofdzuster. Al snel werden we van het kastje naar de muur gestuurd. Het verbaasde mij nog hoe relax ik daar rondliep. In Nederland zou ik helemaal gestrest raken als ik aan mijn lot overgelaten zou worden. Echt niemand hielp ons, maar uiteindelijk is het allemaal gelukt! 's middags zijn we met de hele groep naar de stad gefietst. We waren nog niet in de stad of ook Loureen haar fiets begaf het. De ketting viel eraf en de slag in het wiel werd met de minuut erger. Haha, om de twee minuten schoot die ketting weer los. Van de ellende zijn we maar bij 't Vat gaan zitten om een cocktail te drinken en om wat te eten. Die cocktails zijn echt overheerlijk! De terugweg was nog 10 keer erger, dus ik bespaar jullie het verhaal maar.
Dinsdag zijn we naar de palmentuin geweest en hebben we foto's gemaakt bij I love Su.
Woensdag zijn we voor het eerst naar een markt geweest. Ik vond het geweldig om al die groenten, fruit en vis te zien liggen. Hallo, heeft u misschien ook sla? Sla? hoor ik achter mij. Meisje dan moet je niet hier zijn, dan moet je naar een supermarkt gaan. Dit zijn producten uit Suriname, daar hoort sla niet bij. En zo waren er nog meer producten die ik niet kende, maar juist dat maakt het leuk.
Donderdag zijn we met zen zessen naar de vlindertuin gegaan. Super mooi om al die vlinders te zien fladderen. Van oranje tot paars, van mini tot grote vlinders. Ik heb zelfs een baby schildpad vastgehouden.
Dat deed me echt denken aan de ninja turtles.
En eindelijk zijn we vrijdag naar white beach geweest. Zo, dat was genieten geblazen! Toen we aankwamen kregen we zelfs persoonlijk een wc rol mee. Bij het strand staan allemaal hutjes van hout en bamboe. Ook dat geeft weer een gevoel van thuiskomen. Die dag was super chill.
Toch moet ik zeggen dat ik thuis wel mis. Alleen het idee al dat Zorro, met zijn enthousiasme, naar mij toe komt rennen als ik thuis kom. Een lekker bord vol met goulash of iets van papa's zondagse creaties. Het Hollandse eten begin ik ook meer en meer te missen. En waar ik zondag achter kwam is dat ik de koffie met taart mis. Men wat kan ik daar naar verlangen. De koffie die ik tot nu toe heb gedronken is niet te zuipen. Maar ook dat komt goed.
De kerkdienst van zondag maakte me echt blij. Het was een gemeente waar iedereen met elkaar meeleeft en deelt in het geloof. De vreugde die ik in mijn hart kreeg was zo mooi. Ik hoop nog veel meer diensten van verschillende kerken bij te wonen. Dat krijgen jullie nog wel te horen mensen.
Maar vandaag was toch echt het hoogtepunt. Kwart over zes zaten Elise en ik vol gezonde spanning op de fiets. Jeeeeej we gaan stagelopen! Ik heb super veel zin om aan de slag te gaan. Het begon allemaal zo leuk, maar om 10 uur was de lol er vanaf. Want we stonden om 10 uur al buiten het ziekenhuis. De uitslag van jullie mrsa-test is er nog niet. Nou lekker dan, kun je weer naar huis. Welkom in Suriname mensen!
Ik spreek jullie snel.
Zondag hebben we een dienst in de Engelstalige kerk gevolgd. De dienst was te volgen en de boodschap was mooi. Maar toch moet ik wel wennen aan de manier waarop de dienst wordt ingevuld. In Nederland zijn de diensten altijd gestructureerd en de invulling is hetzelfde. Hier beginnen ze vaak een kwartier later, want nog niet iedereen is er. Haha, dat is nou typisch Suriname. Na de kerkdienst hebben we familie Bijkerk ontmoet en hebben we gezellig wat gedronken, gegeten en muziek gemaakt. Het gezin is gastvrij en vol van het Evangelie. De familie heeft ons veel verteld over het land, leven, werk en de culturele gewoonten van de bevolking. Dat geeft toch wel een fijn gevoel, vooral omdat onze stageperiode steeds dichterbij komt.
Maandag zijn Elise en ik samen op de fiets naar het ziekenhuis gegaan. De weg er naartoe was één grote grap. Mijn band was lek gegaan en de ketting van Elise viel eraf. Dus ik elke keer pompen en Elise de kettingkast slopen, zodat de ketting weer terug geplaatst kon worden. Pff en dan die brandende zon op je, dat is echt te warm. Toen we bij het ziekenhuis aankwamen werden we gelijk aangesproken. Twee Hollandse kaaskoppen komen zo het terrein op scheuren, maar dat mocht blijkbaar niet. Afstappen!! Ik dacht oke, rustig maar meneer. Uiteraard hebben we geluisterd naar die beste meneer. En zijn we op zoek gegaan naar de hoofdzuster. Al snel werden we van het kastje naar de muur gestuurd. Het verbaasde mij nog hoe relax ik daar rondliep. In Nederland zou ik helemaal gestrest raken als ik aan mijn lot overgelaten zou worden. Echt niemand hielp ons, maar uiteindelijk is het allemaal gelukt! 's middags zijn we met de hele groep naar de stad gefietst. We waren nog niet in de stad of ook Loureen haar fiets begaf het. De ketting viel eraf en de slag in het wiel werd met de minuut erger. Haha, om de twee minuten schoot die ketting weer los. Van de ellende zijn we maar bij 't Vat gaan zitten om een cocktail te drinken en om wat te eten. Die cocktails zijn echt overheerlijk! De terugweg was nog 10 keer erger, dus ik bespaar jullie het verhaal maar.
Dinsdag zijn we naar de palmentuin geweest en hebben we foto's gemaakt bij I love Su.
Woensdag zijn we voor het eerst naar een markt geweest. Ik vond het geweldig om al die groenten, fruit en vis te zien liggen. Hallo, heeft u misschien ook sla? Sla? hoor ik achter mij. Meisje dan moet je niet hier zijn, dan moet je naar een supermarkt gaan. Dit zijn producten uit Suriname, daar hoort sla niet bij. En zo waren er nog meer producten die ik niet kende, maar juist dat maakt het leuk.
Donderdag zijn we met zen zessen naar de vlindertuin gegaan. Super mooi om al die vlinders te zien fladderen. Van oranje tot paars, van mini tot grote vlinders. Ik heb zelfs een baby schildpad vastgehouden.
Dat deed me echt denken aan de ninja turtles.
En eindelijk zijn we vrijdag naar white beach geweest. Zo, dat was genieten geblazen! Toen we aankwamen kregen we zelfs persoonlijk een wc rol mee. Bij het strand staan allemaal hutjes van hout en bamboe. Ook dat geeft weer een gevoel van thuiskomen. Die dag was super chill.
Toch moet ik zeggen dat ik thuis wel mis. Alleen het idee al dat Zorro, met zijn enthousiasme, naar mij toe komt rennen als ik thuis kom. Een lekker bord vol met goulash of iets van papa's zondagse creaties. Het Hollandse eten begin ik ook meer en meer te missen. En waar ik zondag achter kwam is dat ik de koffie met taart mis. Men wat kan ik daar naar verlangen. De koffie die ik tot nu toe heb gedronken is niet te zuipen. Maar ook dat komt goed.
De kerkdienst van zondag maakte me echt blij. Het was een gemeente waar iedereen met elkaar meeleeft en deelt in het geloof. De vreugde die ik in mijn hart kreeg was zo mooi. Ik hoop nog veel meer diensten van verschillende kerken bij te wonen. Dat krijgen jullie nog wel te horen mensen.
Maar vandaag was toch echt het hoogtepunt. Kwart over zes zaten Elise en ik vol gezonde spanning op de fiets. Jeeeeej we gaan stagelopen! Ik heb super veel zin om aan de slag te gaan. Het begon allemaal zo leuk, maar om 10 uur was de lol er vanaf. Want we stonden om 10 uur al buiten het ziekenhuis. De uitslag van jullie mrsa-test is er nog niet. Nou lekker dan, kun je weer naar huis. Welkom in Suriname mensen!
Ik spreek jullie snel.
-
16 Februari 2015 - 23:04
W. Westerink:
Mooi om te lezen Janine! Geloof gelijk dat jullie je daar goed vermaken en veel indrukken opdoen. Hopelijk is de uitslag er snel, en ga je ook het ziekenhuisleven ontdekken!
Groeten aan de andere meiden daar!
Groeten WsW -
17 Februari 2015 - 18:07
Joke Mulder:
hey Janine,
pff, wat een verhaal zeg!!:)
zo te horen houd je het nog wel even vol daar, en met het eten komt het wel goed!
super veel succes met je stage! zal even wennen zijn, of niet?
ik kijk uit naar je volgende verslag!:)
Liefs -
17 Februari 2015 - 20:53
Janine Kraai:
Bedankt voor al die leuke reacties die ik tot nu toe heb gekregen. Het maakt mij erg blij om te horen dat jullie het leuk vinden om mij te volgen. De verhalen schrijven vind ik dan ook heerlijke momenten! Ik laat snel weer van me horen hoor ;)
Liefs -
17 Februari 2015 - 23:19
Heleen Vels:
Hey janine,
Wat een heerlijk leven heb jij zeg. k Word er gewoon vrolijk van als ik je verhaal lees. Zie het ook helemaal voor me, hoe jullie met zo'n temperatuurtje met jullie fiets lopen te hannesen. Ha ha ha, echt lache zeg. Geniet geniet geniet maar niet met mate, is een liedje van Elise Mannah, past helemaal bij jou! Liefs en groetjes van ons.steef&heleen&julia -
20 Februari 2015 - 19:49
Gertrude:
Hey Janine,
Wat ontzettend leuk om al die belevenissen van jou te lezen! Super man! Het is dus echt puur genieten!
Leuk hoor! Succes met je stage, maar dat zal vast wel goed komen! Leuk dat je met een leuke groep zit!
Geniet er van meid! Liefs Gertrude
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
