Ik zeg goedemorgen Nederland~!

Goedemorgen Nederland,

Ik was even vergeten hoe heerlijk het is om in de vroege morgen door Garderen te fietsen. De wind is fris en de lichtstralen komen door de bomen heen, omdat de zon zojuist is opgekomen. Ik zie de mensen naar hun werk rijden of ik kom zo af en toe een gehaaste fietser tegen. De bloemen en het groen ruiken heerlijk. De morgen ontwaakt.... In Suriname hing er echt een benauwde, vaak stinkende lucht en dan is het gewoon even wennen om deze lucht in te snuiven. Eigenlijk is alles weer wennen nu ik in Nederland ben. De hele levensstijl is hier anders dan in Suri. Maar dat kon ik van tevoren wel weten niet? Vandaag begin ik de dag bij de Huisarts. Wonderbaarlijk hoe snel ik geholpen werd. Maar eigenlijk was het voor jan koekoek, want de arts vond het niet nodig dat mijn bloed onderzocht werd op eventuele ziektes. Moet je eens horen. In Suriname heb ik pas twee uur gewacht, want ja daar moet je gewoon gaan zitten wachten tot je aan de beurt bent. Hier in Nederland kun je een afspraak maken en ja ook hier zit je vaak een half uur te wachten, maar nu mag ik niet meer klagen vind ik. Al zal ik dat na enige tijd wel weer doen, want Nederland went sneller dan je wilt. Nederland is het land waar ik groot gebracht ben. De normen en waarde die ik vanuit huis heb meegekregen zijn misschien wat bijgeschroefd, maar toch heb ik juist in Suri ontdekt hoe waardevol die normen en waarde zijn. Laat ik jullie een voorbeeld geven. Moeders zegt tegen het gezin rond 18.00 uur eten. Ten eerste geeft dat structuur in de dag. Ten tweede het gezin komt uit de drukte bij elkaar tot rust. Daarnaast beginnen wij voor het eten met gebed en eindigen wij na het eten met gebed en we lezen na het eten uit Gods Woord. Dit alles geeft verbondenheid als gezin. In Suriname eet je wanneer je zin hebt. Heeft papa al honger dan kookt mama voor papa. Hebben de kinderen nog geen honger, dan eet je toch later? En bidden of danken is niet een gewoonte. Bijbellezen kan op alle momenten van de dag toch? Dit is eigenlijk nog maar een klein voorbeeldje hoor. Maar zo wil ik jullie lezers een indruk geven. Ik wil even aan jullie kwijt ik mijn laatste blog in Nederland schrijf. Het schrijven van een blog vond ik echt geweldig. Dat is ook wat er gisteren over mij gezegd werd op de diploma uitreiking. Janine is een student die als enige graag reflecties schreef en wat ze schrijft is leuk om te lezen. Het leest als een trein. Nou ik vond dat super gaaf om te horen. Ik hoop dat jullie ook genoten hebben van mijn verhalen.

Ik wil jullie nog een kleine indruk geven van mijn vakantie in Suri. Janique kwam op bezoek en ik had gewoon simpelweg geen tijd om eerder een verslagje weg te typen. Het was echt een geweldige tijd samen met de groep. Het klikte ook gelijk tussen Janique en de groep. De afgelopen twee weken zijn we erg actief geweest als groep. Fietsen door de stad, bergen beklimmen, Surinaams koken, 4 km langs het strand lopen om schildpadden te spotten, zitten in een bootje die elk moment dreigt te zinken (nou dan zit je echt wel met je spieren aangespand) en quad rijden. Als ik mijn favoriete moment moet benoemen was dat toch wel de quad trip. Janique en ik waren net twee kleine kinderen die nergens gevaar in zagen en er vol in gingen. Ik moest zelfs oppassen dat ik ons niet van de quad af lanceerde door mijn lompe rijgedrag. Dan de bergen. Soso, wat een trip. Eerst Brownsberg, later Voltzberg. Pff, de broodberg in Elspeet of de julianaberg in Apeldoorn is daar niks bij. Ten eerste is het klimaat benauwd, je zweet je kapot. Daarnaast zijn de paden in de jungle glad en modderig. Mijn voeten zaten heerlijk te soppen in mijn schoenen. En dan loopt er ook nog een stage gids mee die je aan staart met een stoned hoofd en je een viagraplant aan blijft bieden. Ik moet zeggen dat de gids bij Brownsberg erg prettig met ons omging. Hij wist zoveel van de omgeving en hij sprak netjes Nederlands. Dat kan ik niet van alle gidsen zeggen.... Maar goed die tochten door de bergen waren zwaar, maar het resultaat was natuurlijk wel heel erg vet. Bij brownsberg hebben we de Irenevallen gezien en bij Voltzberg was het uitzicht zo verschrikkelijk mooi! Ik keek om me heen en zag alleen maar natuur, bomen en bergen. Er was een heerlijke stilte totdat de vogels begonnen te fluiten. Puur genieten dus. De kookcursus was ook leuk. Janique en ik kunnen zeggen dat wij in een Surinaamse keuken hebben gekookt met een Surinaamse vrouw. Echt lachen dit. Ik vond het

alleen al leuk om te zien dat Janique de verrassing zo leuk vond. Na het koken en het eten kreeg Janique nog een bosje bloemen voor haar verjaardag, vers uit de tuin geplukt. Lief he? Nou ik gaat ervandoor. Bossi en brasa!

Liefs Janine